ဓမၼပဒ (၆၂) - အနိစၥ သေဘာကို သိလွ်င္ အို-နာ-ေသေဘး ၾကံဳရသည့္တိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္း မျဖစ္

“I have sons, I have wealth”; with this (feeling of attachment) the fools is afflicted.

Indeed, he himself is not his own, how can sons and wealth be this?

Verse 62

“ငါ့မွာ သားသမီးေတြ ရွိေန၏။ ပစၥည္းဥစၥာေတြ ရွိေန၏ ”ဟု ယူဆကာ အနိစၥ- မျမဲျခင္းသေဘာကို သတိမမူေသာ လူမိုက္သည္ လြန္စြာ ပင္ပန္းဆင္းရဲရ၏။ ထိုသို႔ ပင္ပန္းဆင္းရဲရေသာ္လည္း အို-နာ-ေသေဘးႏွင့္ ၾကံဳရသည့္အခါ မိမိပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိအတြက္ အားထားရာ မျဖစ္ႏိုင္။ သားသမီး၊ ပစၥည္းဥစၥာ ရတနာတို႔သည္ အဘယ္မွာ အားထားရာ ျဖစ္ႏိုင္ပါမည္နည္း။

ဓမၼပဒ (၆၂) အာနႏၵေသ႒ိ ဝတၳဳ